Hundrað orða hugleiðing

Guðspjallið lesið og síðan hundrað orða hugleiðingin.

Jesús fór nú um allar borgir og þorp og kenndi í samkundum þeirra. Hann flutti fagnaðarerindið um ríkið og læknaði hvers kyns sjúkdóm og veikindi. En er Jesús sá mannfjöldann kenndi hann í brjósti um hann því menn voru hrjáðir og umkomulausir eins og sauðir er engan hirði hafa. Þá sagði hann við lærisveina sína: „Uppskeran er mikil en verkamenn fáir. Biðjið því Drottin uppskerunnar að senda verkamenn til uppskeru sinnar.“

Matteusarguðspjall 9. 35-38

Ég er þorp. Ég er borg. Ég er hreysi. Ég er ég. Fagnaðarerindið kemur með heilbrigði og heilgun inn í sálarkirnuna – eins og djúpa angan af þessari paradís sem staldrað var í um hríð fyrir margt löngu. Guð sér mig og þig í mannfjöldanum – horfir umhyggjusömum augum á okkur og kærleikur hans streymir frá innstu rótum hugans til okkar og gefur líf. Opnum augun. Hversu örugg sem við kunnum að vera með okkur í einlægum vilja til góðs eða sjálfhverfum hégóma þá er alltaf auðveldara en við höldum að rétta hrjáðum og umkomulausum hjálparhraða hönd sem góði hirðirinn rétti okkur.