Guðspjallið lesið og síðan hundrað orða hugleiðingin

Guðspjall

Nú bar svo til að Jesús stóð við Genesaretvatn og mannfjöldinn þrengdist að honum til að hlýða á Guðs orð. Þá sá hann tvo báta við vatnið en fiskimennirnir voru farnir í land og þvoðu net sín. Hann fór út í þann bátinn er Símon átti og bað hann að leggja lítið eitt frá landi, settist og tók að kenna mannfjöldanum úr bátnum.

Þegar hann hafði lokið ræðu sinni sagði hann við Símon: „Legg þú út á djúpið og leggið net ykkar til fiskjar.“

Símon svaraði: „Meistari, við höfum stritað í alla nótt og ekkert fengið en fyrst þú segir það skal ég leggja netin.“ Nú gerðu þeir svo og fengu þeir þá mikinn fjölda fiska en net þeirra tóku að rifna. Bentu þeir þá félögum sínum á hinum bátnum að koma og hjálpa sér. Þeir komu og hlóðu báða bátana svo að nær voru sokknir.

Þegar Símon Pétur sá þetta féll hann á kné frammi fyrir Jesú og sagði: „Far þú frá mér, Drottinn, því að ég er syndugur maður.“ En felmtur kom á hann og alla þá sem með honum voru vegna fiskaflans er þeir höfðu fengið. Eins var um Jakob og Jóhannes Sebedeussyni, félaga Símonar. Jesús sagði þá við Símon: „Óttast þú ekki, héðan í frá skalt þú menn veiða.“

Og þeir lögðu bátunum að landi, yfirgáfu allt og fylgdu honum.

Lúkasarguðspjall 5.1-11

Samskiptafulltrúinn sagði að þetta gæti ekki verið betra dæmi. Þau væru heppin að geta fundið svona mergjaðan texta í gagnabanka trúarinnar. Ekki aðeins tákn um nærveru almættisins með engum smáræðisafla sem hristi ærlega upp í öllum viðstöddum á vettvangi opinberunarinnar. Augljóst að hér var boðið til starfsátaks í anda vandaðrar stefnumótunar svo samskiptafulltrúanum vafðist tunga um tönn sem var reyndar sjaldan því hún var ekki aðeins silkimjúk og þjál heldur diplómuvottuð. Veiðið menn! Já, þeir með bestu beituna ef augun opnuðust. Málstaðurinn góður, trúin sterk og félagatalið þrútnaði út. Um borð í bátana og út á djúp hversdagsins, var slagorðið.

Hér kemur hugleiðingin sjálf.

Viltu deila þessari grein með fleirum?

Guðspjallið lesið og síðan hundrað orða hugleiðingin

Guðspjall

Nú bar svo til að Jesús stóð við Genesaretvatn og mannfjöldinn þrengdist að honum til að hlýða á Guðs orð. Þá sá hann tvo báta við vatnið en fiskimennirnir voru farnir í land og þvoðu net sín. Hann fór út í þann bátinn er Símon átti og bað hann að leggja lítið eitt frá landi, settist og tók að kenna mannfjöldanum úr bátnum.

Þegar hann hafði lokið ræðu sinni sagði hann við Símon: „Legg þú út á djúpið og leggið net ykkar til fiskjar.“

Símon svaraði: „Meistari, við höfum stritað í alla nótt og ekkert fengið en fyrst þú segir það skal ég leggja netin.“ Nú gerðu þeir svo og fengu þeir þá mikinn fjölda fiska en net þeirra tóku að rifna. Bentu þeir þá félögum sínum á hinum bátnum að koma og hjálpa sér. Þeir komu og hlóðu báða bátana svo að nær voru sokknir.

Þegar Símon Pétur sá þetta féll hann á kné frammi fyrir Jesú og sagði: „Far þú frá mér, Drottinn, því að ég er syndugur maður.“ En felmtur kom á hann og alla þá sem með honum voru vegna fiskaflans er þeir höfðu fengið. Eins var um Jakob og Jóhannes Sebedeussyni, félaga Símonar. Jesús sagði þá við Símon: „Óttast þú ekki, héðan í frá skalt þú menn veiða.“

Og þeir lögðu bátunum að landi, yfirgáfu allt og fylgdu honum.

Lúkasarguðspjall 5.1-11

Samskiptafulltrúinn sagði að þetta gæti ekki verið betra dæmi. Þau væru heppin að geta fundið svona mergjaðan texta í gagnabanka trúarinnar. Ekki aðeins tákn um nærveru almættisins með engum smáræðisafla sem hristi ærlega upp í öllum viðstöddum á vettvangi opinberunarinnar. Augljóst að hér var boðið til starfsátaks í anda vandaðrar stefnumótunar svo samskiptafulltrúanum vafðist tunga um tönn sem var reyndar sjaldan því hún var ekki aðeins silkimjúk og þjál heldur diplómuvottuð. Veiðið menn! Já, þeir með bestu beituna ef augun opnuðust. Málstaðurinn góður, trúin sterk og félagatalið þrútnaði út. Um borð í bátana og út á djúp hversdagsins, var slagorðið.

Hér kemur hugleiðingin sjálf.

Viltu deila þessari grein með fleirum?

Aðrar fréttir