Hurðarskellur í miðju samkvæmi

Guðspjallið lesið og síðan hundrað orða hugleiðingin

Maður hét Nikódemus, af flokki farísea, og átti sæti í öldungaráði Gyðinga. Hann kom til Jesú um nótt og sagði við hann: „Rabbí, við vitum að þú ert lærifaðir kominn frá Guði. Enginn getur gert þessi tákn sem þú gerir nema Guð sé með honum.“
Jesús svaraði honum: „Sannlega, sannlega segi ég þér: Enginn getur séð Guðs ríki nema hann fæðist að nýju.

Nikódemus segir við hann: „Hvernig getur maður fæðst þegar hann er orðinn gamall? Skyldi hann geta komist aftur í líf móður sinnar og fæðst?“
Jesús svaraði: „Sannlega, sannlega segi ég þér: Enginn getur komist inn í Guðs ríki nema hann fæðist af vatni og anda. Það sem af manni fæðist er manns barn en það sem fæðist af anda Guðs er Guðs barn. Undrast eigi að ég segi við þig: Ykkur ber að fæðast að nýju. Vindurinn blæs þar sem hann vill og þú heyrir þyt hans. Samt veistu ekki hvaðan hann kemur né hvert hann fer. Svo er um þann sem af andanum er fæddur.“
Þá spurði Nikódemus: „Hvernig má þetta verða?“
Jesús svaraði honum: „Þú ert lærifaðir í Ísrael og veist þetta ekki? Sannlega, sannlega segi ég þér: Vér tölum um það sem vér þekkjum og vitnum um það sem vér höfum séð en þér takið ekki á móti vitnisburði vorum. Ef þér trúið eigi þegar ég ræði við yður jarðnesk efni, hvernig skylduð þér þá trúa er ég ræði við yður um hin himnesku? Enginn hefur stigið upp til himins nema sá er steig niður frá himni, Mannssonurinn.
Og eins og Móse hóf upp höggorminn í eyðimörkinni, þannig á Mannssonurinn að verða upp hafinn svo að hann veiti hverjum sem trúir á hann eilíft líf.

                                                                                                                                                                                 Jóhannesarguðspjall  3.1-8, (9-15)

Eilífa lífið er hátíð sem boðið er til og aðgöngumiðinn er trú. Það er uppstokkun á allri hugsun þegar tekin er ný vídd inn í hversdagslegt líf sem er rammað inn í spennandi upphaf og kvíðvænleg lok sem eru eins og hurðarskellur í miðju samkvæmi og allir líta upp og spyrja hver hafi gengið á dyr. Eilífa lífið er stjörnum prýtt veitingahús af himnum ofan innréttað af kærleika fyrir sálarhíbýlin. Lífið birtist í nýju ljósi. Ekki sem framlengd útsala á hinu hversdagslega lífi heldur sem umfaðmandi vorboði meistarans frá Nasaret. Þú kemur að nóttu og ferð inn í eilífan dag.