…þreytan æpti úr hverri taug

Guðspjallið lesið og síðan hundrað orða hugleiðingin

Á ferð þeirra kom Jesús í þorp nokkurt og kona að nafni Marta bauð honum heim. Hún átti systur er María hét og settist hún við fætur Drottins og hlýddi á orð hans. En Marta lagði allan hug á að veita sem mesta þjónustu. Og hún gekk til hans og mælti: „Drottinn, hirðir þú eigi um það að systir mín lætur mig eina um að þjóna gestum? Seg þú henni að hjálpa mér.“
En Drottinn svaraði henni: „Marta, Marta, þú ert áhyggjufull og mæðist í mörgu en eitt er nauðsynlegt. María valdi góða hlutskiptið. Það verður ekki frá henni tekið.“

Lúkasarguðspjall 10.38-42

Um leið og hún skellti kjúklingaleggjunum ólundarlega ofan í djúpsteikingarpottinn reis kafþykkur mökkurinn upp úr honum og fyllti vit hennar. Hvílíkur viðbjóður hugsaði hún með sjálfri sér. Hristi djúpsteikingargrindina nokkrum sinnum í pottinum. Veiddi svo hormónabústna leggina upp og setti á diskana. Þó þreytan æpti úr hverri taug í fótum hennar þakkaði hún fyrir að þeir væru ekki settir í djúpsteikingarvítið. Marta dæsti þreytulega. Þegar hún kom með matinn inn í stofuna horfði hún steinrunnum öfundaraugum á Maríu sem hlustaði áköf á gestinn tala. „Ekki þennan áhyggjusvip,“ sagði gesturinn brosandi. „Það er lífsnauðsynlegt að hlusta. Látum ekki áhyggjurnar djúpsteikja okkur.“