Úr póstnúmeri almættisins

Guðspjallið lesið og síðan hundrað orða hugleiðingin

[Jesús sagði:] Sannlega, sannlega segi ég yður: Hvað sem þér biðjið föðurinn um í mínu nafni mun hann veita yður. Hingað til hafið þér einskis beðið í mínu nafni. Biðjið og þér munuð öðlast svo að fögnuður yðar verði fullkominn.

Þetta hef ég sagt yður í líkingum. Sú stund kemur að ég tala ekki framar við yður í líkingum heldur mun ég berum orðum segja yður frá föðurnum. Á þeim degi munuð þér biðja í mínu nafni. Ég segi yður ekki að ég muni biðja föðurinn fyrir yður því sjálfur elskar faðirinn yður þar eð þér hafið elskað mig og trúað að ég sé frá Guði kominn. Ég er kominn í heiminn frá föðurnum. Ég yfirgef heiminn aftur og fer til föðurins.“
Lærisveinar hans sögðu: „Nú talar þú berum orðum og mælir enga líking. Nú vitum við að þú veist allt og þarft eigi að nokkur spyrji þig. Þess vegna trúum við að þú sért frá Guði kominn.“

Jóhannesarguðspjall 16.23b-30

Það vefst fyrir mér þetta föður og sonartal í trúnni. Margir segja að þetta sé illa orðað fyrir nútímann þar sem faðirinn endurspegli almennt ekkert vald fremur en móðirin. Hvorki tal um mæðgin né mæðgur væri betra – auðvitað má hver nota sitt orðalag. Þess vegna hef ég bara notað mitt eigið orð yfir þetta flækjusamband og segi bara almættið. Meistarinn frá Nasaret er kominn úr póstnúmeri almættisins og ég læt þetta feðgatal í trúartextum og trúarjátningum ekki trufla mig. Hef ljóshraðasamband við almættið í bæninni og sem dauðleg vera legg ég allt í hendur þess sem birtist í smiðnum mikla.