Siðbótin heima 505 árum síðar

Í dag er siðbótardagurinn, 31. október. Þá er þess minnst að um kvöldið þennan dag árið 1517 hafi siðbót Marteins Lúthers hafist þegar hann birti harða gagnrýni á kirkju sína í 95 liðum og þá einkum á söluprang hennar og hugmyndir um hreinsunareldinn.

Það eru sem sé 505 ár liðin frá þessum sögulega atburði.

Stundum segir fólk að siðbótin eigi að vera sístæð: „Ecclesia reformata, semper reformanda. Þannig hljóðar latneski frasinn sem gripið er til á góðum stundum með ábúðarfullum svip en hann útleggst: „Kirkjan siðbætt og í sífelldri siðbót.“ Í ljósi þessara orða er ekki fráleitt að nefna nokkur atriði í anda Lúthers (að minnsta kosti aðferðar hans!) sem taka mætti til athugunar í okkar kirkju. Lesandi kann að vera á allt öðru máli hvað þessa punkta snertir. Hann vill jafnvel fækka þeim eða fjölga. Eða ekki sjá þá.

Ekki væri fráleitt að siðbótardagurinn væri árlega helgaður siðbót í hverjum söfnuði þar sem fólk kæmi saman og segði hug sinn um hverju mætti breyta og hvað mætti bæta í annars góðu safnaðarstarfi.

Siðbótardagurinn á einmitt að vera hvatning til að gera betur en sitja ekki sem fastast í gömlu fari.

Hvað væri þá helst að nefna? Til dæmis þetta:

1. Kirkjan geri rækilegt átak á landsvísu til að kynna allt það starf sem fram fer í söfnuðum landsins.

2. Kirkjan verði lýðræðisvædd og þá er einkum átt við kirkjuþing þjóðkirkjunnar – öllu þjóðkirkjufólki verði gefinn kostur á að kjósa til kirkjuþings.

3. Kirkjan margefli safnaðarstarf sitt frá því sem nú er. Einkum þarf að huga að kirkjusamverum fyrir fólk á aldrinum 30-50 ára. Barna- og æskulýðsstarf verði í kirkjunum alla daga vikunnar. Þeim sóknum sem ekki sinna barna- og æskulýðsstarfi (og sérstaklega hinum stærri) verði veitt tiltal. Vígðir þjónar kirkjunnar komi sjálfir í auknum mæli að barna- og æskulýðsstarfi.

4. Allar sóknir með fimmtíu sóknarbörn og fleiri hafi heimasíðu eða Feisbókarsíðu. Kirkjan verði virk á samfélagsmiðlum eins og Twitter, Instagram og Feisbók.

5. Biskup verði sýnilegur á samfélagsmiðlum og skrifi daglega trúarlegan pistil (300 orð) á vef kirkjunnar.

6. Messa þjóðkirkjunnar verði tekin til rækilegrar endurskoðunar og málfar hennar uppfært til nútímans. Hið sama er að segja um helgisiðaform einstakra athafna. Sérstaklega skal losa lútherska þjóðkirkju við latneska messutónið í prestsvígslum enda á messan öll að vera á móðurmáli safnaðarins.

7. Prédikun í kirkjunni færist yfir í samtalsform um textann milli prédikara og safnaðar.

8. Söfnuður og vígðir þjóna sýni fyrirmynd í samstarfi á jafnréttisgrundvelli. Titlatogið, séra, frú og herra, skal aflagt enda eru allir jafnir í kirkjunni og þurfa ekki að marka sér sérstöðu.

9. Kirkjan leggi áherslu á að hún starfi sem sjálfstætt trúfélag í fjölmenningarsamfélagi en hafi jafnframt skyldum að gegna við alla landsmenn og það marki ábyrgðarmikla sérstöðu hennar umfram önnur trúfélög.

10. Vígðir þjónar kirkjunnar hætti að taka greiðslur fyrir utansóknarstörf eins og skírnir, fermingar, hjónavígslur og útfarir. Hver þjónn sjái um sínar sóknir í þessu en sé ekki á hlaupum sóknarenda á milli til að sinna þessari þjónustu sem hefur í sumum tilvikum áhrif á þrótt hans eða hennar til almennra safnaðarstarfa í eigin sókn.

Kirkjublaðið.is óskar lesendum sínum gleðilegs siðbótardags!