Margt getur breyst frá morgni til kvölds,
fyrir Drottni er allt á fleygiferð.Síraksbók 18.26
Lífið er breyting. Hver stund sem líður felur í sér breytingu. Oft eru þær svo miklar að við getum ekki annað en tekið eftir þeim. En við vitum öll að allt breytist. Það virðist vera eðli lífsins að breytast.
Við finnum þetta á sjálfum okkur. Og það getur jafnvel verið dagamunur á okkur. Mikil breyting í dag en lítil í gær. En aldrei líður sá dagur að eitthvað breytist ekki. Við þurfum ekki annað en að skoða gamlar myndir úr lífi okkar og þá sjáum við hve allt hefur breyst – fyllumst kannski undrun og segjum: Er þetta ég?
Augu okkar staldra við allar breytingar. Þær auðga líf okkar. Ókleifur skaflinn sjatnar og gránar – hverfur síðan á einu augabragði. Fölleitt grasið verður smám saman grænt og túnfífillinn skýst upp á ótrúlegustu stöðum og áður en við vitum af er hann orðinn að biðukollu. Glitrandi regndropinn sem fellur ofan í jörðina og fyllir hana raka – hann hverfur.
Skýin sem liðast um á himnum og draga upp alls konar kynjamyndir. Sólin siglir sína leið hverja stund, björt og heit á miðjum degi og að kvöldi fjarlæg og niðurlút en þó alltaf fögur og staðföst.
Manneskjan hefur frá upphafi vega velt vöngum yfir þessum breytingum og kallað þær líka ýmsum nöfnum eins og guðlega stjórn, örlög, þróun, ferli eða tilviljanir. Hún hefur verið tilneydd til að aðlagast alls konar breytingum á liðnum árþúsundum og einmitt þess vegna hefur henni tekist að lifa af í heiminum. Þau sem neita að horfast í augu við breytingar visna eins og strá með tímanum. Alls staðar í heimi mannsins sjást merki um horfinn tíma sem breyttist skjótt eða hægt hvort heldur það eru nú hús, tæki og tól. Menningarminjar sem breytingar skildu eftir og við virðum mikils.
Allar breytingar gera lifið á vissan hátt flóknara og fylla okkur öryggisleysi. Þess vegna er hver manneskja dálítið fastheldin á margt hvort heldur í daglegu lífi eða þegar til lengri tíma er litið. Siðir og venjur verða ekki til af tilviljun heldur eru liðir í því að treysta tilveru okkar í veröld þar sem allt breytist. Breytingar eru stundum eins og ógn við hversdagslegt líf okkar – og ekkert okkar vill búa við ógn.
Auðvitað vitum við ekki hvað hver dagur færir okkur í smæstu atriðum vegna þess að við höfum fyllt hvern dag af venjubundnum athöfnum og hugsanir okkar eru keimlíkar frá einum degi til annars. Við viljum að ekkert komi okkur á óvart en af reynslu okkar vitum við ekki er hægt að koma í veg fyrir það. Vissan um að einhver róttæki breyting verði á högum okkar gerir okkur stundum spennt og eirðarlaus. Við búumst til varnar gegn öllu óvæntu en þrátt fyrir það virðumst við vera svo ótrúlega varnarlaus gegn skyndilegum breytingum – breytingum sem við kunnum að vera ósátt við.
Enda þótt við teljum að líf okkar sé í föstum skorðum þá kemst það ekki undan mætti breytinganna. Við vitum líka að sumar breytingar eru til góðs meðan aðrar særa okkur og vekja vanlíðan. Fylla okkur í sumum tilvikum ótta. En jafnvel það sem virðist vera slæmt í upphafi getur snúist við og orðið bara harla gott í huga okkar þegar fram líða stundir. Þess vegna er skynsamlegt að skoða allar óhjákvæmilegar breytingar með jákvæðum huga og reyna að sjá þær nýju hliðar sem þær velta upp á yfirborðið í lífi okkar. Þar leynast kannski ný tækifæri og spennandi leiðir sem auka lífsgæði okkar og ýta hamingjuhjólinu aftur af stað.
Já, hamingjan, hvað er nú það? Hún breytist – hún kemur og getur farið áður en við vitum af. Allir finna einhvern tíma hamingjuna á lífsleiðinni og halda reyndar stundum að hún verð þeim föst í hendi alla ævina út. Svo er ekki. Hún breytist líka. Stundum fer minna fyrir henni en við viljum. Svo týnist hún jafnvel um tíma. Það er átakanleg breyting. Við eigum oft hlut að máli þegar hún breytist – við höfum aðhafst eitthvað sem verður til þess að teinn í hamingjuhjólinu bognar. Sjálf höfum við nefnilega nokkuð mikið að segja til um það hvaða breytingar verða á lífi okkar þó svo að margar þeirra sæki okkur heim án þess að við vitum það eða viljum.
Margt getur breyst frá morgni til kvölds,
fyrir Drottni er allt á fleygiferð.Síraksbók 18.26
Lífið er breyting. Hver stund sem líður felur í sér breytingu. Oft eru þær svo miklar að við getum ekki annað en tekið eftir þeim. En við vitum öll að allt breytist. Það virðist vera eðli lífsins að breytast.
Við finnum þetta á sjálfum okkur. Og það getur jafnvel verið dagamunur á okkur. Mikil breyting í dag en lítil í gær. En aldrei líður sá dagur að eitthvað breytist ekki. Við þurfum ekki annað en að skoða gamlar myndir úr lífi okkar og þá sjáum við hve allt hefur breyst – fyllumst kannski undrun og segjum: Er þetta ég?
Augu okkar staldra við allar breytingar. Þær auðga líf okkar. Ókleifur skaflinn sjatnar og gránar – hverfur síðan á einu augabragði. Fölleitt grasið verður smám saman grænt og túnfífillinn skýst upp á ótrúlegustu stöðum og áður en við vitum af er hann orðinn að biðukollu. Glitrandi regndropinn sem fellur ofan í jörðina og fyllir hana raka – hann hverfur.
Skýin sem liðast um á himnum og draga upp alls konar kynjamyndir. Sólin siglir sína leið hverja stund, björt og heit á miðjum degi og að kvöldi fjarlæg og niðurlút en þó alltaf fögur og staðföst.
Manneskjan hefur frá upphafi vega velt vöngum yfir þessum breytingum og kallað þær líka ýmsum nöfnum eins og guðlega stjórn, örlög, þróun, ferli eða tilviljanir. Hún hefur verið tilneydd til að aðlagast alls konar breytingum á liðnum árþúsundum og einmitt þess vegna hefur henni tekist að lifa af í heiminum. Þau sem neita að horfast í augu við breytingar visna eins og strá með tímanum. Alls staðar í heimi mannsins sjást merki um horfinn tíma sem breyttist skjótt eða hægt hvort heldur það eru nú hús, tæki og tól. Menningarminjar sem breytingar skildu eftir og við virðum mikils.
Allar breytingar gera lifið á vissan hátt flóknara og fylla okkur öryggisleysi. Þess vegna er hver manneskja dálítið fastheldin á margt hvort heldur í daglegu lífi eða þegar til lengri tíma er litið. Siðir og venjur verða ekki til af tilviljun heldur eru liðir í því að treysta tilveru okkar í veröld þar sem allt breytist. Breytingar eru stundum eins og ógn við hversdagslegt líf okkar – og ekkert okkar vill búa við ógn.
Auðvitað vitum við ekki hvað hver dagur færir okkur í smæstu atriðum vegna þess að við höfum fyllt hvern dag af venjubundnum athöfnum og hugsanir okkar eru keimlíkar frá einum degi til annars. Við viljum að ekkert komi okkur á óvart en af reynslu okkar vitum við ekki er hægt að koma í veg fyrir það. Vissan um að einhver róttæki breyting verði á högum okkar gerir okkur stundum spennt og eirðarlaus. Við búumst til varnar gegn öllu óvæntu en þrátt fyrir það virðumst við vera svo ótrúlega varnarlaus gegn skyndilegum breytingum – breytingum sem við kunnum að vera ósátt við.
Enda þótt við teljum að líf okkar sé í föstum skorðum þá kemst það ekki undan mætti breytinganna. Við vitum líka að sumar breytingar eru til góðs meðan aðrar særa okkur og vekja vanlíðan. Fylla okkur í sumum tilvikum ótta. En jafnvel það sem virðist vera slæmt í upphafi getur snúist við og orðið bara harla gott í huga okkar þegar fram líða stundir. Þess vegna er skynsamlegt að skoða allar óhjákvæmilegar breytingar með jákvæðum huga og reyna að sjá þær nýju hliðar sem þær velta upp á yfirborðið í lífi okkar. Þar leynast kannski ný tækifæri og spennandi leiðir sem auka lífsgæði okkar og ýta hamingjuhjólinu aftur af stað.
Já, hamingjan, hvað er nú það? Hún breytist – hún kemur og getur farið áður en við vitum af. Allir finna einhvern tíma hamingjuna á lífsleiðinni og halda reyndar stundum að hún verð þeim föst í hendi alla ævina út. Svo er ekki. Hún breytist líka. Stundum fer minna fyrir henni en við viljum. Svo týnist hún jafnvel um tíma. Það er átakanleg breyting. Við eigum oft hlut að máli þegar hún breytist – við höfum aðhafst eitthvað sem verður til þess að teinn í hamingjuhjólinu bognar. Sjálf höfum við nefnilega nokkuð mikið að segja til um það hvaða breytingar verða á lífi okkar þó svo að margar þeirra sæki okkur heim án þess að við vitum það eða viljum.
