…heitar og öryggislausar hendur

Guðspjallið lesið og síðan hundrað orða hugleiðingin

Þegar þeir nálguðust Jerúsalem og komu til Betfage við Olíufjallið sendi Jesús tvo lærisveina og sagði við þá: „Farið í þorpið hér fram undan ykkur og jafnskjótt munuð þið finna ösnu bundna og fola hjá henni. Leysið þau og færið mér. Ef einhver hefur orð um, þá svarið: Drottinn þarf þeirra við, og mun hann jafnskjótt senda þau.“
Þetta varð svo að rættist það sem spámaðurinn sagði fyrir um:
Segið dótturinni Síon:
Konungur þinn kemur til þín,
hógvær er hann og ríður asna,
fola undan áburðargrip.
Lærisveinarnir fóru og gerðu sem Jesús hafði boðið þeim, komu með ösnuna og folann og lögðu á þau klæði sín en Jesús steig á bak. Fjöldamargir breiddu klæði sín á veginn en aðrir hjuggu greinar af trjánum og lögðu á veginn. Og múgur sá sem á undan fór og eftir fylgdi hrópaði: „Hósanna syni Davíðs! Blessaður sé sá sem kemur í nafni Drottins! Hósanna í hæstum hæðum!“
Þegar Jesús kom inn í Jerúsalem varð öll borgin í uppnámi og menn spurðu: „Hver er hann?“
Fólkið svaraði: „Það er spámaðurinn Jesús frá Nasaret í Galíleu.“

Matteusarguðspjall 21.1-11

Þau voru kæfandi þessi þrengsli. Þetta var ein kös og hún sá ekkert fram úr henni. Alls staðar fálmandi heitar og öryggislausar hendur í leit að traustu haldreipi í lífinu. Teygðu granna hálsa sína og stukku upp. En þau sáu ekki neitt nema næsta mann. Kösin var lamandi og hún reyndi að finna leið út. Fólk lagði klæði sín í götuna. Allt í einu rak hún leitandi augun í hann á baki ösnufolans; henni fannst heimurinn loga af kærleika og settist við hlið hans í anda og brosti. Einhver í mannþrönginni spurði hana hver hann væri. Hún sagði: „Hógvær. Guð.“